Ήρθε η ώρα να αποδράσεις από τα καθιερωμένα
Πλάτων Μαλικούρτης
Η οικονομική ύφεση, οι αβέβαιες παγκόσμιες εξελίξεις, η τεχνολογική επανάσταση και η όξυνση του ανταγωνισμού διαμορφώνουν δυσνόητες συνθήκες για τους μικρομεσαίους Έλληνες Επιχειρηματίες και διαμορφώνουν ένα πολύ δύσκολο συνολικό περιβάλλον για την εκτίμηση των μελλοντικών εξελίξεων της αγοράς και την προσαρμογή του σε αυτές.
Σήμερα έχει διαμορφωθεί ένα νέο επιχειρηματικό σκηνικό, το οποίο, υπό μια οπτική πλευρά, ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και τις υγιείς σε σκέψη επιχειρήσεις και παράλληλα αποδυναμώνει τον τυχοδιωκτισμό και το εύκολο χρήμα σε αρκετούς κλάδους. Είναι γεγονός ότι οι επιχειρηματικές συνθήκες είναι πλέον αρκετά δύσκολες, καθώς ο καταναλωτής απαιτεί αξία στις αγορές του και παράλληλα έχει γίνει περισσότερο επιφυλακτικός και επιλεκτικός. Οι επιχειρήσεις που απλά έγραφαν τζίρο μέσα σε μια υπερκαταναλωτική αγορά και αποτελούσαν μια «βαρκούλα» που την πήγαινε το ρεύμα, χωρίς πανιά, χωρίς μηχανές, χωρίς προσωπικό, χωρίς καπετάνιο, σήμερα, δεν προχωράνε, καθώς το ρεύμα δεν υπάρχει. Αντί αυτού, όσες έχουν δυνατές μηχανές, όσες έχουν σχεδιάσει προσεκτικά την πορεία τους ή όσες έχουν δυνατά «μπράτσα» για «κουπί» συνεχίζουν να προχωρούν και προσπερνούν αυτές τις μικρές και ελαφριές βαρκούλες, πολλές εκ των οποίων έχουν ήδη βουλιάξει στον πάτο!
the Franchising
Οι ίδιες συνθήκες που επικρατούν σε όλη την αγορά, επικρατούν και στον κλάδο του franchising, με ορισμένες, ωστόσο, σημαντικές διαφορές.
Σαφέστατα, αρκετές αλυσίδες υποφέρουν λόγω του υφιστάμενου περίπλοκου περιβάλλοντος, τόσο επειδή οι κύκλοι εργασιών των καταστημάτων τους έχουν μειωθεί, γεγονός που συνεπάγεται τόσο μείωση των royalties (ενίοτε), όσο (και κυρίως) δυσαρέσκεια και παράπονα από τη πλευρά των δικαιοδόχων, όσο και λόγω της μείωσης των νέων δικαιοδόχων που εντάσσονται σε αυτές.
Οι προβληματισμοί του κάθε Έλληνα Δικαιοπάροχου αφορά στο κατά πόσον όλα αυτά που γίνονται δίπλα του είναι σημαντικά και ποιες αναμένονται να είναι οι επιπτώσεις που θα υποστεί στο μέλλον εάν δεν προσαρμοστεί σύντομα στις νέες εξελίξεις. Ανάλογοι προβληματισμοί αντιμετωπίζονται στην παγκόσμια κοινότητα του franchising και οι δικαιοπάροχοι επιχειρηματίες έχουν ήδη αρχίσει να προσεγγίζουν το διαδίκτυο ως το νέο μέσο για την προσέγγιση τόσο δικαιοδόχων, όσο και πελατών και τις νέες τεχνολογίες ως εργαλεία για συμπίεση του κόστους και εξοικονόμηση πόρων.
Οι δικαιοπάροχοι που διαθέτουν υποδομές, διάθεση, κουλτούρα, υγιή σκέψη και κυρίως τόσο προϊόν που διαφοροποιείται και έχει να πει κάτι σε καταναλωτές, όσο και επιχειρηματικό σύστημα – πρόταση που αν δεν ενθουσιάζει, τουλάχιστον ενδιαφέρει τους υποψήφιους δικαιοδόχους και νέους επιχειρηματίες, αντιμετωπίζουν τα λιγότερα προβλήματα. Εν αντιθέσει, όλοι εκείνοι που αντιμετώπισαν ή εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το franchising τυχοδιωκτικά με την έννοια των εύκολων και γρήγορων κερδών έχουν τα μέγιστα προβλήματα, διότι δεν έχουν τίποτα να μας πουν και δεν μπορούν να πείσουν πλέον nobody!
Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι ευχάριστη η κρίση, καθώς διώχνει όλους εκείνους που, από μόνος του, ο κλάδος μας επιθυμούσε και ευχόταν να φύγουν για να απαγκιστρωθεί το franchising από την κακή φήμη των λίγων και να αναδειχθεί η επιτυχία των πολλών.
Παράλληλα, το ενδιαφέρον της αγοράς για τον θεσμό, όχι μόνο δεν έχει μειωθεί, αλλά μπορούμε να τεκμηριώσουμε ότι έχει αυξηθεί. Δεν σταμάτησε κανείς να σκέφτεται για τη νέα του επιχείρηση, δεν σταμάτησε να διερευνά το franchising. Απλά, είναι πιο δύσκολος στις επιλογές του, το σκέφτεται καλύτερα πριν το αποφασίσει, αναζητά υπηρεσίες συμβούλου, διενεργεί τη δική του έρευνα αγοράς, δεν ικανοποιείται από Excelίστικα Business Plans και ρωτά τη γνώμη υφιστάμενων δικαιοδόχων. Αν μη τι άλλο, επισκέπτεται ο ίδιος τα καταστήματα των αλυσίδων που τον ενδιαφέρουν και κρίνει από μόνος του. Τελικά, κάνει αυτά που έπρεπε τόσα χρόνια να κάνει και ανατρέχει στις οδηγίες που δεκαετίες τώρα του παρείχε το περιοδικό μας!
Επιπλέον, στελέχη που βλέπουν το μισθό τους σταθερό, αν όχι μειωμένο, γονείς που επιζητούν κάτι καλύτερο για τα παιδιά τους, μητέρες με μεγάλα πλέον παιδιά, στρέφονται προς το franchising και αναζητούν μέσω αυτού μια καλύτερη ζωή, με υψηλότερο εισόδημα και πιο ευχάριστες συνθήκες εργασίας, συνειδητοποιώντας ότι οι πιθανότητες επιτυχίας των νέων επιχειρήσεων μέσω του franchising είναι πολλαπλάσιες από κάθε αυτόνομη και ανώνυμη προσπάθεια.
Ωστόσο, όσο καλύτερα κι αν είναι η κατάσταση στον δικό μας κλάδο, δεν παύει να επηρεάζεται από τη γενικότερη ύφεση και γι αυτό το λόγο, οι δικαιοπάροχες εταιρείες αναζητούν τον τρόπο να αποδράσουν από το σημερινό περιβάλλον της «κακομοιριάς» και της απαισιοδοξία και να επιφέρουν την αλλαγή που θα τις οδηγήσει σε νέα επιχειρηματικά μεγαλειώδη μονοπάτια.
the Breakout
Κάθε δικαιοπάροχος, ανεξάρτητα των ετών που δραστηριοποιείται στο χώρο, του πλήθους του δικτύου του και των συνθηκών του υποκλάδου του, είναι πλέον αντιμέτωπος σε μικρότερη ή μεγαλύτερη ανάγκη για αλλαγή και απόδραση από τα καθιερωμένα.
Οι δικαιοπάροχες εταιρείες, που διέπονται διάθεση και δέσμευση για την επιτυχία του δικτύου τους, αναζητούν μια νέα κατεύθυνση και έχουν ξεκινήσει μια συστηματική προσέγγιση κατάστρωσης και υλοποίησης με σκοπό την αλλαγή και στόχο τη γενική και ραγδαία βελτίωση της αλυσίδας τους και την προετοιμασία της για το μέλλον. Κατά τη μελέτη των στρατηγικών που έχουν υιοθετήσει διακρίνουμε πέντε βασικές πρακτικές:
1/. Ύπαρξη και δέσμευση στο συνολικό όραμα, που αφορά τόσο τη μητρική εταιρεία, όσο και τους δικαιοδόχους της και βασίζεται ρεαλιστικά στις δυνατότητες της μητρικής και των δικαιοδόχων, που λαμβάνει υπόψη του και το εσωτερικό και το εξωτερικό περιβάλλον της αλυσίδας.
2/. Ανεύρεση και συνεχή βελτίωση καινοτόμου αξίας για τον καταναλωτή και τους δικαιοδόχους, καθώς και την ανεύρεση νέων αγορών.
3/. Ανάπτυξη και συνεχή βελτίωση επιχειρηματικού προγραμματισμού - μοντέλου, με σκοπό τη δημιουργία και διάθεση της ανωτέρω αξίας.
4/. Ανεύρεση και κατάλληλη διάθεση πόρων για την υλοποίηση του οράματος, της καινοτόμου αξίας και του επιχειρηματικού προγραμματισμού - μοντέλου.
5/. Συσπείρωση όλων (μετόχων, διοίκησης, στελεχών, δικαιοδόχων, προσωπικού) και δέσμευσή τους στην συνολικό όραμα και στρατηγική.
Παράλληλα, έχουμε αρχίσει να διακρίνουμε μια κατηγοριοποίηση στις στρατηγικές απόδρασης σε διακριτούς τύπους:
Ένα τύπος αφορά σε επιθετικές πολιτικές ή/και συγχωνεύσεις, από επιχειρήσεις με υποδομές και ρευστότητα, σε νέους κλάδους που χαρακτηρίζονται από υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, όπως γνωστή αλυσίδα στο κλάδο της εξειδικευμένης ένδυσης.
Ένας άλλος αφορά στους πρώην ουραγούς, σχετικά ή μέχρι σήμερα συντηρητικές, που διαθέτουν τεχνογνωσία και επιθυμούν να ανακτήσουν μερίδια αγοράς όπου για διάφορους λόγους είχαν υστερήσει, όπως γνωστή αλυσίδα video clubs.
Ο τρίτος είναι η επέκταση εκτός συνόρων, από αλυσίδες που παραχωρούν δικαιώματα master license, όπως αλυσίδα εκπαίδευση και καλλυντικών.
Ο τέταρτος τύπος αφορά στην ριζική αλλαγή της αλυσίδας, όπου η δικαιοπάροχος εγκαταλείπει τη βασική της δραστηριότητα για να ενασχοληθεί με κάποια καλύτερη, αλλάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ριζικά το προφίλ τους, όπως γνωστές αλυσίδες internet-café, αναγομώσεων ή videoclubs.
Τέλος, οφείλουμε να τονίσουμε τα ηγετικά προσόντα των επιχειρηματιών του franchising, οι οποίοι διακατέχονται από όραμα, εμπνέουν, είναι αποφασιστικοί και πειστικοί, τους αρέσει η δράση, ξέρουν να χειρίζονται αρνητικές καταστάσεις, να παρακινούν ανθρώπους, είναι προσεκτικοί, έχουν αμφιβολίες, ακούν διαφορετικές γνώμες, είναι ανοιχτοί σε διαφωνίες, προβλέπουν προβλήματα και ανέχονται την αβεβαιότητα!
